|
Het is eind maart als de eerste warmere dagen van het jaar vallen. Met net twintig graden is dat een meer dan wenselijke afwisseling met de koude winter. De honger naar vissen is met dit weer ook weer aangewakkerd. Het kan niet anders zijn dan dat de karper ook op zoek is naar warmte en de eerste goede maaltijden. Over enkele weken zullen ze al paaien, dus er moet gegeten worden om aan te sterken voor dit spektakel. Het strijdtoneel wordt een ondiepe zijarm van een lange driehoekvormige sloot. In deze sloot warmt het water het snelst op en de karper paait hier eigenlijk elk jaar af. Met een kleine afzondering op een rietkraag aan de andere kant van het water. De koude wind staat echter op de deze nog aan te groeien rietkraag, waardoor ik het hier minder kans geef. De sessie start met een kleine verkenningsronde. Dit om de karper te spotten. Wanneer deze gevonden is, zal er een kleine chod uit de tacklebox gehaald worden in over de vis geworpen worden, om deze vervolgens langzaam terug te halen en goed af te laten zinken. Uit deze eerste verkenning kan ik echter geen vis spotten. Dan toch maar naar de andere kant van het water. Hier sta ik eerst een paar minuten naar het water te staren, waarna een karperstaart voorzichtig het wateroppervlakte roert. Dan toch hier maar neerstrijken. Binnen no time liggen er twee hengels op de steunen en het afwachten kan beginnen. Ondanks dat er zichtbaar een karper in de buurt is (geweest) geeft deze plek nog niet veel vertrouwen. De kou trekt door tot in het bot, wat het gevoel geeft dat ook de karper liever ergens anders huist. Binnen 3 minuten kom er echter een licht zakker op de linker waker. Dan enkele seconden volgt een volgende piep. En dan schiet de lijn op eens van de vismolen af en de eerste aanbeet is een feit. Zo zie je maar dat het spotten van karper soms nog belangrijker is dan intuïtie. |
| Bezoek de website voor meer informatie : https://www.sportvisgigant.nl/ |
